به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، مخبر دزفولی، امروز در اولین اجلاس سراسری کمیته‌های دستگاهی کرسی‌های نظری‌پردازی که در سالن اجتماعات دانشگاه علامه طباطبایی تهران برگزار شد، اظهار داشت: از زمانی که رهبر معظم انقلاب بحث ایجاد کرسی‌های نظریه‌پردازی در حوزه و دانشگاه را مطرح کردند، نگاه اکثر اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی، به سمت استاد رشاد که شخصیتی چند وجهی هستند، معطوف شد. 

وی افزود: به تدریج این حرکت پویایی خود را پیدا کرد تا اینکه برخی دیگر از شخصیت‌های برجسته حوزوی و دانشگاهی از جمله حجت الاسلام و المسلمین خسروپناه نیز وارد میدان شده و حقیقتا باعث جریان سازی در این زمینه شدند. 

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، با بیان اینکه پیشرفت کشور مبتنی بر تقویت کشور در سه عرصه علم و فناوری، اقتصاد و معیشت، و در ‌‌نهایت عرصه فرهنگ است، گفت: همه این عرصه‌ها برای تمدن سازی، نگاه به نظریه‌پردازی دارند و اصولا نمی‌شود راجع به این موضوعات بحث کرد و حرف از پیشرفت آنان زد، اما نظریه نوینی را در این موارد مطرح نکرد. 

مخبر دزفولی با بیان اینکه علوم انسانی عرصه نظریه‌پردازی است و از این رو دانشگاه‌ها باید بدانند که فقط دارالفنون و مترجم علوم و نظریه‌های دیگران نباید باشند، گفت: در شرایط فعلی احتیاج داریم که نظریه‌پردازی را در کشور تقویت کرده و اصولا معتقدیم که نظریه‌پردازی که اکنون در حد یک فرهنگ مطرح است، باید ملکه مراکز علمی و ذاتی آنان شود.

وی تصریح کرد: اگرچه در حال حاضر جمهوری اسلامی ایران از کشورهای صاحب علم و فناوری در دنیا محسوب می‌شود، اما بدون نظریه و بنیادهای فکری، قطعا دچار آسیب خواهد شد. 
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، با بیان اینکه ما پایه‌های تمدن سازی نوین اسلامی را پیدا کرده‌ایم، تأکید کرد: اگر بخواهیم به معنای واقعی به سمت تمدن نوین اسلامی حرکت کنیم، باید حوزه و دانشگاه دست به دست هم داده و نظریه‌پردازی در هر دو نهاد علمی وجود داشته باشد؛ قطعا حوزه و دانشگاه می‌توانند دو بال بالابرنده جریان تمدن نوین اسلامی در دنیای امروز باشند. 

وی تصریح کرد: اگر بخواهیم نهضت فکر و اندیشه ورزی در دو نهاد حوزه و دانشگاه رشد کرده و به سمت نظریه‌پردازی اصولی حرکت کند، باید به تولید نظریات نوین نظریه پردازان اهمیت داده و روحیه شجاعت، پرهیز از خودسانسوری و برنامه ریزی را در درون خودمان تقویت کنیم. 

 مخبر دزفولی افزود: به نظرم یکی از راهکارهای عملیاتی در این عرصه، این باشد که خانه ملی گفت‌و‌گو را با مشارکت رؤسای حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها راه اندازی کنیم؛ البته منظورم از راه اندازی خانه‌های گفت‌و‌گو، صرفا یک فضای فیزیکی نیست، بلکه بهانه‌ای است برای گفت وگفت‌و‌گوهای علمی مشترک بیشتری که ارتقاء جامعه نتیجه آن خواهد شد. 
۳۱۳/۲۹